©
2008 Spectroliet is proudly presented by Claudia
Update:
Op 11/08/2008 ben ik
getransplanteerd geworden in Belgisch grootste ziekenhuis : het UZ Gasthuisberg
te Leuven. Daar heb ik een nieuwe nier en alvleesklier mogen ontvangen. Mijn
verhaal is te lezen onder het menu-item transplantatie--> mijn
transplantatie.
Ik wil op deze pagina mijn donor heel erg bedanken
voor het beschikbaar stellen van zijn organen. De nabestaanden wil ik sterkte
wensen met het verlies van hun dierbare. Het klinkt een beetje blasé als ik het
hier zo schrijf, maar zo bedoel ik het niet. Ik ben uitermate dankbaar voor de
kans op een nieuw leven, beseffende dat mijn donor zijn leven heeft moeten
geven.
Ik zal daarom ook altijd zeer zuinig zijn en blijven op deze organen.
Ik voel een enorme verantwoording jegens de donor, om deze organen te
eren.
Over mij!
"Too blessed to be stressed!!!!"
mijn nieuwe levensspreuk!
Alles begon op 11 juni 1970. Een
poppetje van een baby’tje wat de wereld voor zich zag…….., nouja al was ik me er
waarschijnlijk niet bewust van!
Op 11 november 1971 veranderde dit leven
van zowel mij als mijn ouders van onbezorgd genieten naar een verder leven van
zorgen en opletten: Ik werd diabeet. Vanaf het begin werd ik als britlle diabeet
aangevink. Dit wil zeggen dat de bloedsuikers net een achtbaan zijn en alles in
je leven je bloedsuikers doet ontregelen. Ik kan elke dag hetzelfde doen,
precies hetzelfde eten en nog is er geen peil te trekken op mijn
glucosewaardes.
Maar goed, dat weet ik nu en ik roei met de riemen die ik
heb. Inmiddels heb ik ook al wat ellende achter de rug, alles
diabertesgerelateerd, zoals; rethinopathie aan beide ogen (=netvliesbloedingen),
hierdoor ook al 2 caterac operaties gehad(=staaroperaties), daarbij sta ik op de
wachtlijst voor een gecombineerde nier/pancreas transplantatie (ook wel
nier/alvleesklier genoemd) verder te vermelden als nptx.
23 april 2007
werd ik opgenomen en tijdelijk van de wachtlijst afgehaald want ik moest
gedotterd worden en kreeg een stent geplaatst in mijn linkerkransslagader. De
ingreep is gelukkig goed verlopen en na 38 uur platliggen(!) mocht ik dan
eindelijk weer eens uit bed en de dag erna naar huis. Ik heb significant meer
energie gekregen sinds ik die stent hebt, voel me flink stuk beter en ben
gisteren op controle geweest bij de cardioloog en mocht met een apk sticker op
de billen het ziekenhuis weer verlaten. hart was goed in orde, bloeddruk was
90/60!!! nog nooit zo mooi geweest. Ook sta ik weer meteen op de wachtlijst voor
de nptx.
Met mijn nieuwe lijfspreuk voor me uit prevelend heb ik het
ziekenhuis in een jubelstemming verlaten. Ik merk namelijk dat sinds ik me
minder aantrek van allerlei zaken ik me veel beter voel.
Verder vind ik
dat ondanks alle ellende die ik (en mijn ouders) hebben meegemaakt, ik me erg
gelukkig mag prijzen dat ik er nog steeds ben. Ik heb een pracht van een
dochter, woon in de mooiste stad van Nederland, waar bougondisch leven nog
steeds hoog in het vaandel staat en ben helemaal niet chauvinistisch hoor
(ahum……wel dus!!) Met andere woorden ik voel me gezegend!!! Daarom ook de
hoofdtitel: I am too blessed to be stressed.
Uit het
leven van Claudia
Spectroliet.nl